Sarah Sands ende sheh djemtë e saj binjakë 11-vjeçarë Alfie dhe Reece duke vrapuar nëpër shtëpi. Ishte një pasdite e zakonshme në tetor 2014 dhe ajo po hekuroste. Djemtë e saj ishin larguar nga shtëpia e fqinjit të moshuar Michael Plaisted për ta ndihmuar atë me disa punë.
Reese pasi hyri në shtëpi vrapoi drejt lart. Alfi hyri në dhomën e ndenjes. “Ai u ul dhe më pa – dhe unë e dija”, thotë Sarah. “Sytë e tij ishin të hapur. Ishte sikur mund të shihja në shpirtin e tij. Unë i thashë: “Zemër, çfarëdo që do të thuash, sigurohu që të jetë e vërteta”. Më tha: “Mami, është shumë keq”.
I mbytur në dëshpërim
Pas rreth katër javësh, 31-vjeçarja Sarah, e pushtuar nga ankthi dhe dëshpërimi, mori një thikë nga sirtari i kuzhinës dhe kaloi bllokun ku jetonin në Londrën Lindore në banesën e Pleisted.
Burri që ajo mendonte se ishte shoku i saj ishte arrestuar dhe akuzuar për sulm seksual ndaj djemve të saj. Ajo sapo kishte zbuluar se ai kishte abuzuar edhe me djalin e saj të madh, Bradley.
Sarah thotë: “Unë kisha një punë – për të mbrojtur fëmijët e mi – dhe dështova”.
Nëna e tre djemve ishte e vendosur të bindte Pleistedt-in – madje edhe ta kërcënonte, nëse do të ishte e nevojshme – të pranonte fajin, në mënyrë që djemtë e saj të mos traumatizoheshin më tej duke u detyruar të ishin në një gjykatë.
Pak minuta më vonë, Pleisted, 77 vjeç, po vdiste. Sarah e kishte goditur me thikë tetë herë dhe e kishte parë të gjakosur deri në vdekje pa thirrur një ambulancë. Më pas me thike në dorë është dorëzuar në komisariatin aty pranë.
Një oficer policie në detyrë atë natë në nëntor 2014 thotë se kujton “një grua shumë të frikësuar dhe të pambrojtur”.
“Kjo është një mënyrë e sjellshme për të thënë se isha budallaqe”, thotë Sarah. “E kisha marrë ligjin në duart e mia, por mezi e dija se çfarë po bëja. Ditët e para po qaja gjatë gjithë kohës. Nuk mund ta besoja se kisha marrë një jetë. Pas kësaj, unë u zhduk në një vrimë të zezë”.
Unë do të bëja atë që bëre si një “engjëll hakmarrës” dhe si një grua që i dha drejtësi burrit që kishte lënduar fëmijët e saj disa shohin Sarën.
“Njerëzit më thonë gjatë gjithë kohës: “Unë do të bëja atë që bëre ti”. Por ky nuk është mesazhi im”, thotë ajo. “Mesazhi im është se ne kemi nevojë për kontrolle më të forta dhe dënime më të gjata për pedofilët dhe më shumë mbështetje për familjet”.
Ajo këmbëngul se ishte në një “rënie të lirë”, pësoi një krizë mendore dhe nuk do ta kishte vrarë kurrë Pleisted nëse do të ishte në mendjen e saj të qetë.
Juristët në gjyqin e saj e pranuan fjalën e saj dhe e liruan nga akuza për vrasje. Në vend të kësaj, ajo u dënua për vrasje nga pakujdesia për shkak të “humbjes së kontrollit” dhe shërbeu rreth katër vjet.
Një fillim i ri pas daljes nga burgu
Sot, Sara jeton në një qytet luksoz në bregun e Essex, në një apartament të vogël buzë detit. Ajo ishte me fat sepse thotë se u ndihmua me problemet e saj të shëndetit mendor gjatë burgosjes së saj. Kur u lirua nga burgu në vitin 2018, asaj iu dha strehim urgjent.
39-vjeçarja Sara nuk duket si një kërcënim për askënd. Duart e saj dridhen kur ajo flet. Ajo ka mbetur e plagosur nga veprimet e saj, të cilat e larguan nga fëmijët e saj të dashur ndërsa ishte në burg. Ajo vuan nga ankthi, depresioni dhe stresi post-traumatik.
Ajo mund të ishte zbehur në anonimitet, por këtë javë ajo doli publikisht me një fushatë për t’i dhënë fund taktikës pedofilike të ndryshojnë emrat e tyre dhe të fillojnë jetë të reja në vende ku mund të vazhdojnë të synojnë fëmijët.
Pedofili kishte ndryshuar emrin dhe kishte vepruar pa u shqetësuar
Pasi Sarah vrau përdhunuesin e fëmijëve të saj, ajo u trondit kur zbuloi se Michael ose Mick Pleisted njihej dikur si Robin Moult dhe kishte 24 dënime për ofendime seksuale gjatë tre dekadave. Si policia, ashtu edhe këshilli lokal – që e priti atë – thanë se nuk ishin në dijeni të të dhënave të tij.
Djemtë e Sarës hoqën dorë nga e drejta e tyre për të mbetur anonim si viktima të abuzimit seksual për të mbështetur punën e nënës së tyre.
Tetë vjet më vonë dhe pasi Sarah Sands u lirua nga burgu, ata dhanë një intervistë për atë që përjetuan. “Ne jemi krenarë për nënën tonë, na mbroni ne dhe fëmijët e tjerë” , thonë djemtë e saj.
